کودکی هایم اتاقی ساده بود
قصه ای دور اجاقی ساده بود
شب که میشد نقش ها جان می گرفت
روی سقف ما که طاقی ساده بود
می شدم پروانه ، خوابم می پرید
+ نوشته شده در پنجشنبه نوزدهم مرداد ۱۳۹۱ ساعت 19:53 توسط ₪..مـــــحـــمــد..₪ √
|
آدمک آخر دنیاست بخند √