گـمان میـکردم قـانع بـاشی

و بـه شـکستـن دلـم اکتـفا کـنی

نه ایـنکه فستـیـوالـی از دروغ به راه بـینـدازی

و در آخـر بـگویـی:

"میـروم تا اذیـت نـشوی بـهتـرین مـن!"