با تو میتازم ای به وسعت بیکران

 

                         ای جاوید از ازل که با تو نامیرایم

 

                                                        ای جان گرفته از سترگی معنایت

 

  باورهای سبز ریشه دارم

 

                     جغرافیای بی مرز ورنگ بی نشان

 

                                                   زبان خاموش و بی مصرف که تو

 

    درخود خالق مفاهیمی

 

                    کاش بیدارم نگه داری

 

                                              که از این دیرینه خواب در رنجم

 

      که بیدار کنم از خواب

 

               جمع  خواب پرور خواب بین را من

 

                                                 تا نفسی هست

 

      دربند همین لطفم

 

                  با هر  نفس خسته

 

                                              راز دل خود گفتم