من باختم به خود...


باختم به آدم های فرشته نما...


باختم به شاهزاده های شهر قلبهای سنگی...


و حال ...


در گوشه اتاقم ... تنها... حماقت هایم را میشمارم !!!


و آرام این جمله زاده میشود:


سنگ باش تا سنگ سار نشوی...!